Wat een afscheid, wat een emoties!!

Lieve allemaal!

Hier zitten we nu dan in een internetcafe en uiteraard een glaasje wijn omdat we vinden dat we dat wel verdiend hebben vandaag....

Vanmorgen zijn we dus eerst met een architect naar het terrein gaan kijken voor de nieuwe school. Hij is van mening dat hier wel een school gebouwd kan worden en gaat nu aan de slag met een echte tekening en een echte begroting. We weten nu dat de bouw definitief doorgaat, alleen kunnen we de schop niet zelf in de grond zetten, daar is de tijd te kort voor. We zullen wel aan de slag gaan naar het zoeken van structurele donateurs, dus mochten jullie mensen weten die de zakken nog vol geld hebben zitten in deze tijd dan zijn deze namen van harte welkom!!! We weten nu als geen ander hoe hard het allemaal nodig is hier. We gaan een plan uitwerken dat iedereen in de gelegenheid is om een bouwsteen te kopen, vervolg hiervan en tekst en uitleg komt als we weer thuis zijn.
Niemand wil, denken wij tenminste, dat onze kinderen in deze omstandigheden naar school zouden moeten gaan...

Nou nu het verslag van ons afscheid. Lys is eerder van het terrein weggegaan en stond ons min of meer op te wachten bij school. Tegenover school is een gebouwtje en Lys vroeg of wij dit al eens gezien hadden. Niet dus!!
Ze maakte de deur open en wat er toen gebeurde dat kunnen wij bijna niet onder woorden brengen...
Er stonden meer dan honderd kinderen, moeders, leerkrachten en de schoolhond binnen en iedereen begon te klappen en te zingen, alle kinderen hadden bloemen in hun handen!!! Dit is iets wat we de rest van ons leven nooit, nooit meer zullen gaan vergeten. Het is onvoorstelbaar en het is nog niet helemaal tot onze koppies doorgedrongen!! En janken dat we gedaan hebben en nee hoor deze keer niet alleen Alda maar onze Janneman ook hoor!!
Vervolgens werden er dansjes gedaan, liedjes gezongen, toespraken gehouden, kadootjes uitgedeeld, vooral heel erg veel bloemen! Aangezien we denken dat we deze niet mee het vliegtuig in krijgen hebben we ze bij een kerk in Antigua neergelegd!

Er was echt vuurwerk voor ons, het knalde aan alle kanten! De moeders hadden een hele lekkere maaltijd gemaakt en we hebben samen met Ana-Maria, Virginie en Lys gegeten!

We willen zoveel vertellen over vandaag, alleen ontbreken ons op dit moment de echte juiste woorden... Dit komt wel als we weer thuis zijn, het staat in onze hersens gegrift, voor altijd!

We zullen jullie in elk geval mee laten genieten aan de hand van de foto's die Virginie gelukkig voor ons gemaakt heeft!

Nu hebben we vandaag en morgen nog een paar uurtjes om weer een beetje na gaan te denken en te wennen aan een hele andere wereld in Europa! Natuurlijk nog wat shoppen, de Quitzales moeten tenslotte ook op!

We zijn ervan overtuigd dat het vandaag geen definitief afscheid is, en dat we zodra de nieuwe school geopend wordt terug komen!!

Ook hebben we vanmiddag afscheid genomen van twee hele fantastische mensen die we ook zeker in ons hart gesloten hebben en wel Ana-Maria en Virginie. Het is werkelijk top wat deze mensen voor een derde wereld land overhebben met heel hun hart!

Morgen niet zo'n mooi verhaal als vandaag, toch ook morgen nog even een klein berichtje op onze site, zodat jullie er ook zeker van zijn dat we onze knip leeg hebben!!

Heel erg veel lieve groetjes van een Jan en Alda die erg stil zijn vanmiddag